Beirut, 1982: Genç bir Filistinli mülteci, ata yadigarı aile evini ziyaret etmek isteyen İsrail'li savaş pilotunun PLO esaretinden kaçmasına yardım eder. Savaşın en çetin anlarına tanıklık eden Lübnan'da ilerlerlerken, aralarında sıkı bir bağ oluşur. Nazim Hikmet’in bir şiirinde dediği gibi, “En güzel deniz: henüz gidilmemiş olanıdır.” Ancak bu filmde izleyeceğiniz deniz, sizi belki de hiç gitmek istemeyeceğiniz bir yere, 1982 yılında iç savaşla yıpranmış bir Lübnan şehri olan Beirut’a götürecek. Filistinli genç mülteci ve İsrail'li savaş pilotunun hikayesi, bu harabe şehirde değil, insanlık denizinde yol alacak. Film, sıradan insanların sıradışı hikayelerini anlatmayı seçer. İki etnik grubun tarihsel ayrılıkları bu filmde bir kenara bırakılıyor, insanlık cephesinde birleşiyor. İşgal ve çatışmanın yoğun olduğu Lübnan’da, bir İsrail'li savaş pilotu ve Filistinli mültecinin hayatta kalma mücadelesi, iç savaşın korkunç yüzünü gözler önüne seriyor. İkili, anılar ve geçmişin fantomlarıyla dolu bir yolculuk boyunca birbirlerine bağlanırlar. İlk başta, Filistinli mültecının İsrail'li pilotu sadece ata yadigarı evini ziyaret etmek için esaretten kurtarması gibi görünse de, bu serüven boyunca aralarında anlamlı ve derin bir bağ oluşur. İkisi de aslında birbirlerini kendi soylarının ve tarihsel geçmişlerinin ötesinde görerek, insanlık adına güçlü bir bağ kurarlar. Bu film, ne kadar farklı olursak olalım, aynı zorluklar ve savaşlar karşısında birlikte nasıl dayanabileceğimizi ve aslında hepimizin aynı insani çıkmazların yüz yüzey olduğunu bize hatırlatıyor. Beklenmedik dostluklar kurmanın ve başkasının acılarını ve mücadelelerini anlamanın gücünü gösteriyor. Savaşın acımasızlığını ve insan dayanışmasının bu acımasızlığa karşı nasıl durduğunu ekrana yansıtıyor. Bu güçlü, çarpıcı ve provokatif film, savaşın yıkıcı etkisini ve sıradan insanların olağanüstü durumlarda bile nasıl sevgi ve nezaket gösterebileceğini gözler önüne seriyor.