Genç bir soprano, korkunç bir biçimde deformasyona uğramış bir bestecinin takıntısı haline gelir. Besteci, ona karşı çıkanları veya genç şarkıcıyı kesin planlar çerçevesinde kullanmak istemektedir. Bu sinematik yapıt, adeta bir sanatçının zihninin en karanlık köşelerine bir bakış sunuyor. Genç soprano, naif bir ruha sahip olmasına rağmen, deformasyon geçirmiş besteci tarafından ilham verici bir figür olarak görülürken, onun yarı melek yarı şeytan doğasının etrafında dönüyor. Aynı zamanda, bestecinin deformasyonu ve saplantısı, izleyiciye, güzellik ve çirkinliğin, aşk ve nefretin, sanat ve saplantının belirsiz sınırlarını gösteriyor. Bu karmaşık ilişkiler ağı, hikayenin temelini oluştururken, karakterler ve izleyiciler için ciddi soruları gündeme getiriyor. Hem genç şarkıcı hem de deformasyona uğramış besteci, kendi dünyalarının tutsağı olurken, bu tuhaf ilişkinin bir çıkmazı gibi görünüyor. Ancak, bu yapıtı çekici kılan tam da bu karmaşıklıktır. Hikaye, deformasyonun ötesine geçerek insanın karanlık yanını ve saplantılı hallerini ustaca işliyor, aynı zamanda izleyiciyi sanatın değiştirebileceği ve yıkabileceği hayatlara dair derin bir düşünceye sürüklüyor. Film, izleyicisini dramatik sahneleri, güçlü karakter gelişimleri ve beklenmedik dönüşlerle oldukça etkiledi. Bu açıdan bakıldığında, film sınırları zorlayan bir yapım olarak göze çarpmaktadır.