Film, genel olarak romantik bir melodram eseri olmayı başarıyor ve hikayesini bir kadının, yaşamını müziğe adamış bir bestekârdan esinlenerek oluşturuyor. Bu kadın, tüm varlığıyla hayran olduğu hatta zaman zaman takıntı derecesinde sevdiği bu bestekâra olan aşkını dile getirir. Hikaye, bu aşkın etrafında şekilleniyor ve bu sayede kimi zaman dramatik, kimi zaman ise romantik anların bizlere sergilendiği bir tablo çiziyor.

Film, bu romantik melodramın ötesinde, hayranlığın ve aşkın nasıl birbirine karışabileceğini, iki duygunun birbirine ne kadar benzer ve farklı olabileceğini gözler önüne seriyor. Ayrıca, bir insanın hayran olduğu kişiye olan duygularının, ona olan aşkından daha büyük olup olamayacağını sorguluyor.

Dil kullanımı, oyunculuklar ve sinematografi anlamında film oldukça başarılı. Yalnızca bir aşk hikayesini anlatmakla kalmıyor, aynı zamanda hayranlık, aşk ve takıntı üzerine oldukça düşündürücü bir eleştiri de sunuyor. Tüm bu unsurlar, filmin izleyiciler üzerinde oldukça güçlü ve kalıcı bir etki bırakıyor. Kesinlikle izlenmeye değer bir yapım.