TATE, sadık ve güvendiği ayak takımının şiddetli ölümünün intikamını almak için bir öfke patlaması yaşar. Meseleyi çözebilmek ve sorumluluğu üzerine alacak olan kötü adamı bulabilmek için TATE, çizgi dışına çıkıp konfor bölgesi olan Essex'i alaşağı eder ve 90'ların karanlık Soho'suna dalıp gider. TATE'in hikayesini izlerken, sinemaseverleri çılgına çeviren bir yolculuk yaşadık. TATE, trajik bir hikayenin kahramanı olarak karşımıza çıkar. Emrinde çalışan sadık ve güvenilir bir adamın acımasızca öldürülmesi üzerine, TATE, intikam için yemin eder. Bu sinematik öfkenin merkezine, onun rahatlık alanı olan ve aynı zamanda kendisini tanımlayan Essex'ten, 90'ların baştan çıkarıcı ancak aynı derecede tehlikeli Soho'suna kadar uzanan ağır ve nefes kesici bir yolculuğa tanık oluyoruz. Bu yolculuk, hem TATE'in karakterinin derinliklerini hem de hikayenin karmaşıklığını çarpıcı bir şekilde ortaya çıkarıyor. TATE, gözler önüne serdiği intikam hikayesiyle, izleyicinin duygularını derinden etkileyerek ve onları beklenmedik bir serüvenin içine çekerek izleyenleri etkisi altına alıyor. Kendi kontrolü altında olmayan olaylar zincirinin içinde sıkışıp kalan TATE, izleyicinin hafızasında kalıcı bir etki yaratıyor. Yönetmenin sunumu ve oyuncuların performansları, TATE'in hikayesini mükemmel bir şekilde sunar. Film, izleyicisinin duygusal katılımını sağlarken, karmaşık bir öfkenin ve acımasız bir intikamın hikayesini ustaca anlatıyor. Bununla birlikte, filmin atmosferinin ve mekan tasarımının, TATE'in kendi rahatlık alanından çıkıp farklı ve tehlikeli bir ortama girmesini anlattığı bölümlerde etkileyici bir şekilde sahneye konulduğunu söyleyebiliriz. Sonuçta, TATE'in yolculuğu sadece bir intikam hikayesi değil, aynı zamanda bir karakterin kişilik buhranı ve bu süreçte gelişimini de anlatan bir hikaye.