1932 yılında, yanılgıyla suçlanan iki yabancı, hapis yatarlarken öyle bir dostluk kuruyor ki; bu bağ, 20. yüzyıl boyunca karşılaştıkları tüm zorluklara rağmen sürekli kuvvetleniyor. Film, bu iki mahkumun hayat hikayesi üzerinden bireysel özgürlük, dostluk ve adalet temalarını işliyor. Hikayenin başkarakterleri olan bu iki yabancı, özgürlüklerinden haksız yere mahrum bırakıldıkları bir dönemde, zorlu hapis hayatına rağmen birbirlerini buluyorlar. Hayatta kalma mücadeleleri, onların arasındaki dostluğu daha da güçlendiriyor. Bu güçlü bağ, film boyunca takip ettiğimiz bir dizi olayın boyutlarını ve etkisini daha da artırıyor. Her iki karakterin de birbirlerine dayanarak ve birbirlerini destekleyerek bu zor dönemi aştığını görüyoruz. Yalnızca kendi hayatta kalma mücadeleleri ile değil, aynı zamanda birbirlerinin acıları ve zorlukları ile de yüzleşiyorlar. Bu, filmin temel mesajını ortaya koyuyor: Hayatın zorlukları karşısında yalnız değiliz, ve dostluk her türlü zorluğun üstesinden gelmemizi sağlayabilir. Bu film, 20. yüzyılın ilk yarısının zorlu koşullarına bir bakış atıyor. Aynı zamanda, yanlış anlaşılmalar ve haksız suçlamalar karşısında insanların nasıl direndiğini ve bu süreçte nasıl bir dayanışma sergilediğini gösteriyor. Bu iki karakterin hikayesi, adaletin değerini ve insanlık durumunun karmaşık doğasını derinden anlamamıza yardımcı oluyor. Bu, sadece bir hikaye değil, aynı zamanda bir zamanın yankısı ve bir dönemin eleştirel bir analizi. Sonuç olarak, bu film, dostluk, sadakat ve adalet gibi evrensel temalarıyla izleyicileri etkileyen derin bir çalışma.