Kış, 1941. II. Dünya Savaşı, Nazi birliklerinin Sovyetler Birliği'ni işgal etmesi ve yıkılmış durumda olan Leningrad şehrini kuşatması ile hız kesmeden devam ediyor. Yabancı gazeteciler hızlıca tahliye edilirken, ortaya çıkan kaos ortamında, Kate Davies geride bırakılıyor. Davies, korku dolu gözlerle ölümün, yıkımın ve savaşın insana dair her şeyi nasıl yokedebileceğine tanıklık ediyor. Davies, savaşın en çıplak haliyle insan doğasını nasıl değiştirebileceğini, insanın hayatta kalma içgüdüsünün nasıl kendi önündeki en büyük engel olabileceğini gözler önüne seriyor. Her ne kadar bir gazeteci olsa da, Davies'in hikayesi bir savaş muhabirinin raporundan çok daha fazlasıdır. Bu, insanlık dramının, savaşın çirkin yüzünün ve hayatta kalma mücadelesinin destansı bir hikayesi olmuştur. Leningrad'ın donmuş sokaklarında, Davies aynı zamanda kendi iç savaşını da yaşamaktadır. Savaşın trajedisi ile boğuşurken bir yandan da gazeteci kimliğini korumaya, olayları tarafsız bir şekilde aktarmaya çalışır. Nazilerin acımasız kuşatması altındaki Leningrad'ın kışının soğuk ve karanlık atmosferi, bu filmi izleyen herkesin ruhuna işliyor. Bir yandan da gizem dolu bir unsur Kate Davies'in hikayesini daha da karmaşık hale getiriyor; o hiçbir zaman tam olarak nerede, ne zaman ve neden geride bırakıldı? Belki de bu, II. Dünya Savaşı'nın karmaşık ve çalkantılı dönemini temsil ediyordu. Kate Davies'in bu trajik hikayesi, izleyicilere savaşın gerçek yüzünü ve insanoğlunun bu çatışmalar karşısında ne kadar çaresiz olduğunu acı bir şekilde hatırlatıyor. Bu yüzden, bu filmi izlerken, sadece savaşın dışındaki dünyanın değil, aynı zamanda kendi iç dünyamızın da bir yansıması olduğunu unutmamak gerekir.