Film yorumumuzun baş konusu, Tilda Swinton’un hayat verdiği Eva Khatchadourian karakteri. Genç bir kadın olan Eva, hamile olduğunu öğrenince bütün kariyer planlarını ve hedeflerini - bir nevi hayatını- bir kenara koyup çocuğunu dünyaya getirmeyi seçiyor. Ancak bu kararı, hem kendisini hem de çevresini derinden etkileyen bir dizi olayın fitilini ateşliyor. Eva'nın çocuğu Kevin doğduktan sonra, tuhaf ve aykırı davranışlarına anlam veremeyen bir anne modeliyle karşılaşıyoruz. Aslında Eva, Kevin ile gerçek anlamda bir anne-oğul ilişkisi kuramıyor ve bu durum genç kadını büyük bir suçluluk duygusuna itiyor. Eva, Kevin'in garip ve asosyal davranışları karşısında, oğlunun toplumsal ve ahlaki kuralların dışına çıktığını fark ediyor ancak bu konuda ne yapacağını bilemiyor.

Diğer yandan oğlunun durumuna karşı kör olan babası Franklin, Kevin’in sadece bir “çocuk” olduğunu söylüyor ve bu durumu minimize ederek aslında Kevin'in problemlerini daha da tetikliyor. John C. Reilly'nin hayat verdiği Franklin karakteri, çaresizliğin ve bilinçsizliğin somut hali olarak resmediliyor. Eva'nın durumu sürekli göz ardı eden Franklin, Kevin'ın normal bir çocuk olduğunu ve oğlunun olumsuz davranışlarını çocukluk hali olarak görüyor.

Ancak Kevin, babası Franklin'in bahsettiği "sıradan bir çocuk" olmadığını göstererek izleyicinin kalbini ağzına getiriyor. Ezra Miller’ın canlandırdığı Kevin karakteri, toplumun beklentilerinin çok ötesine geçerek yapabileceklerin sınırlarını zorluyor. Kevin'ın sapkın ve ahlaki sınırları aşan halleri, hem ailesi hem de çevresi için büyük bir şok etkisi yaratıyor. Sonuç olarak, bu film, ahlaki ve toplumsal normların dışına çıkmanın sonuçlarını ve bir ailenin bu durumla nasıl mücadele ettiğini sarsıcı bir şekilde ele alıyor.