Geçici bir okul müdürü, başarısızlıkla boğuşan bir müzik programını kapatma göreviyle karşı karşıya geldiğinde kendisini zor bir durumda bulur ve müzikal geçmişiyle yüzleşmek zorunda kalır. Ara dönem okul müdürünün, her ne kadar başarısızlıkla anılan bir müzik programını kapatmak gibi zorlu bir görevle karşı karşıya bulunması tek başına yeterince çetin bir durum. Fakat zorluğu tırmandıran asıl unsur, bu görevin onun, dolambaçlı yollarla geçmişi ile yüzleşmesine yol açmasıdır. Filmin ana temasını oluşturan bu durum, hem karakterin geçmişi ile barışma sürecini hem de psikolojik bir yolculuğa çıkmasını tetikler. Fakat burada unutulmaması gereken şey, bu kalp kırıklığı yaratan görevin aynı zamanda onun içindeki tutkuyu da alevlendirebilecek, müzikle bağını tekrar güçlü bir şekilde kurmasına yardımcı olabilecek bir fırsat olduğudur. Bu içe dönük yolculuk, ona geçmişinde kalan müzikal yeteneklerini ve ona özgü sesini yeniden keşfetme şansı tanırken, aynı zamanda başarısızlığa uğramış bir müzik programına köklü bir değişiklik getirme motivasyonunu ve ilhamını da sağlar. Müzik, çoğu zaman olduğu gibi, bu filmde de iyileşmenin, kendini keşfetmenin ve değişimin melodik bir anahtarı olarak ortaya çıkar. Sadece karakterin değil, aynı zamanda onun önderliğindeki okulun da müzikal bir kurtuluş öyküsüne tanık oluruz.