Filmde Lord Henry ve Dorian arasında karşılıklı bir etkileşim söz konusudur ve Dorian, bu etkileşim sonucunda kendini gittikçe daha fazla kötülüğe, şeytani bir varoluşa ve hazcılığa bırakmaktadır. Bu, filmin temelini oluşturur. Dorian, son derece saf ve yakışıklı bir genç adamdır ve dönüşümü, Lord Henry'nin kışkırtıcı sözleri ve kendi portresinde kendi güzelliğini keşfetmesiyle başlar.

Lord Henry'nin etkisi altında kalan Dorian, kötülüğün ve zevkin cazibesine kapılır. Ona göre dünyada gençlik ve güzellikten daha önemli bir şey yoktur. Heyecan, kötülük ve günahla birlikte gelirken; iyilik ve erdem sıkıcı ve edilgendir. Dorian'ın saf ve masum hali, Basil tarafından temsil edilen iyiliğe karşı bir çekim gücü oluşturur ve bu tutkuda eşcinsellik öğeleri de mevcuttur.

Bir diğer önemli hikaye noktası ise Dorian'ın büyük sırrıdır. Portredeki değişimi sadece Basil görebilmektedir. Sonsuz gençlik hayaliyle portreye odaklanan Dorian, kendi ruhunu satmış ve ruhunun ölmesinden korkmaktadır. Bununla birlikte, onun için bir kurtuluş yolu olup olmadığı belirsizdir.

Dorian Gray'in Portresi, Oscar Wilde tarafından "bir ruhun hikâyesi" olarak nitelendirilmiştir. Özellikle bir genç adamın büyümesini, eğitimini, gelişimini, kendini ve inançlarını keşfetmesi üzerine odaklanan bu hikaye, Dorian'ın ruhani ve duygusal yolculuğuna işaret etmektedir.