Birlikte güleceğimiz, ama aynı zamanda kayıp ve acıyı da yoğun bir şekilde hissedeceğimiz bir komedi filmi bu. Annesinin vefatının ardından ailesinin evini babasının satmasını engellemeye çalışan Dean, New York’ta yaşayan bir çizer. Ancak hikaye sadece bu kadarla sınırlı değil. Filmin gerçek yıldızı, Dean'in kalbini yerinden oynatan Los Angeleslı genç kadın. Dean, bu genç kadına sırılsıklam aşık olurken, ailesinin evini satmamak için elinden geleni de fazlasıyla yapar. Annesinin ardından babasının bu kararı alması hem onda hem de biz seyircilerde buruk bir hüzün yaratıyor. Ancak filmin komedi öğeleri bu hüznü dengeliyor ve film sizi birçok duygusal tepki verecek şekilde etkiliyor. Özellikle, acının ve kaybın nasıl birer hayat gerçeği olduğunu ve bu acıyla baş etmeyi öğrenmenin de hayatın bir parçası olduğunu inandırıcı bir şekilde gösteriyor. Ancak burada önemli olan nokta, filmdeki tüm bu duygusal ağırlığın altında yatan sevginin, acıyı yenmek ve geleceğe umutla bakmak için ne denli güçlü bir itici güç olduğudur. Dean karakterinin yaşadıkları ve hissettiği her şey, biz izleyicilerin de içine işliyor ve yavaş yavaş sevdiği kadına olan aşkın, hayatın acıları ile baş edebilmek için nasıl bir dayanak noktası olduğunu görmemizi sağlıyor. Bu tarz filmlerin seyirci üzerindeki etkisini en iyi şekilde kullanmayı başaran bir yapım olduğunu söyleyebilirim. Hem eğlendiriyor, hem düşündürüyor, hem de içimizdeki duygusal dalgaları harekete geçirerek kalplerimizi sıcacık bir sevgiyle dolduruyor.