Öncelikle, filmin ne tür bir hikâye sunduğunu belirtmeliyim: zamanla oynayan, duygu yoğunluğu yüksek ve karakterlerin karmaşık ilişkilerini konu edinen, sıra dışı bir aşk hikâyesi. Genç bir kadının aşık oluşunu ve bir sonraki uyanışında on yıl sonra, ayrıca bir boşanmanın ortasında olan bir oğlan çocuğunun annesi olduğunu buluşunu izliyoruz. Filmin kurgusunun kendi hikâyesi, bizi iç içe geçmiş zaman çizgileri ve karakterlerin ruh halleriyle dalga geçen bir yolculuğa çıkarıyor. Bu karmaşık döngüler içerisinde, anılar ve gelecek vizyonları arasında gidip gelen ana karakterin yaşadığı ruh hali, seyircinin de duygusal bir dalgalanma yaşamasına yol açıyor. Ana karakterin, genç bir kadın olduğu anlarda aşkı nasıl deneyimlediğini, ilerleyen zaman dilimlerinde ise bir annenin ve boşanmak üzere olan bir kadının yaşadığı duygusal karmaşayı nasıl hissettiğini görüyoruz. Bu süreçte, anın tadını çıkarmak ve geleceği kontrol etme arzusu arasında sıkışıp kalan genç bir kadının ruhsal çöküşünü, belirsizliğin kuşatması altında hissettiriyor. Sonuç olarak, bu film, karmaşık bir zaman çizelgesinde aşka, anneliğe ve boşanmaya dair derin bir bakış açısı sunuyor. İnsanın hayatındaki değişimlere nasıl adapte olacağını, geçmiş ile gelecek arasındaki hassas dengeyi nasıl koruyacağını gösteriyor. Geniş zaman dilimlerinin içerisinde sürüklenen bir kadın karakteri üzerinden, hayatın tüm iniş çıkışlarına, tatlı ve acı anlarına tanıklık ediyoruz. Bu film, aşkın ve hayatın karmaşıklığını, belirsizliğini ve güzelliğini başarıyla yansıtan nadir yapımlardan biri.