Jocelyn, başarılı bir iş adamıdır, fakat bu başarısının gölgesinde kendi egosu ve kadın düşmanlığı yatar. Yatağının altına her gece kaldığı rüyaları ve kaslı çekmecelerine sıkışmış hayalleri sıradan bir kadınla olan ilişkilerine farklı bir boyut katmaktadır. Kendisini bir kadını baştan çıkarmak için engelli olarak göstermekten çekinmeyen Jocelyn, manipülatif yeteneklerinin sınırlarını zorlar. Fakat işler, hayallerinin kadınını etkilemeye çalıştığı sırada her zamanki gibi gitmez. Kadın, onu tekerlekli sandalyede olan kız kardeşiyle tanıştırır. Aslında bu, Jocelyn'ın kendi ego kafesinde sıkışıp kalması ve gerçek hayatta karşılaştığı engelleri göz ardı etme durumunu ironik bir şekilde ortaya koyan bir sahne. Bu sahne, Jocelyn'ın iç yüzünü ve zaaflarını izleyiciye açık ediyor. Kendisini zekice çizilmiş bir karakter olarak karşımıza çıkaran Jocelyn'ın manipülasyonları, erkek egemen topluma ve kadınların bu toplumda sürekli cinsel obje olarak görülmesine sert bir eleştiri getiriyor. Öyle ki, Jocelyn'ın kadınları sadece birer av olarak gördüğü ve tüm dünya görüşünün bu üzerine kurulu olduğu açıkça görülüyor. Ancak filmin ilerleyen sahnelerinde, kadınların da kendi ajandaları ve güçleri olduğunu anlaması, karakterin dönüşümünü ve olgunlaşmasını sağlar. Toplumsal cinsiyet rollerini yeniden sorgulaması ve kendi davranışlarının sorumluluğunu kabul etmesi onu farklı bir perspektife yönlendirir. Fakat bu dönüşümün gerçekleşebilmesi için önce kendi egosunu ve kadınlara dair önyargılarını aşması gerekmektedir.