Maria Altmann, adlı yaşlı bir Yahudi mülteci, ailesine ait olduğuna inandığı sanat eserlerini geri almak için Avusturya hükümetine karşı bir mücadeleye girişmektedir. Bu karmaşık ve duygusal hikayede, Altmann'ın girişimleri, geçmişin acılarına ve adalet arayışına ışık tutmaktadır. Octogenarian demek, 80-89 yaş arası demektir ve bu, Altmann'ın yaşının epey ilerlemiş olduğunu ve hala bu zorlu savaşı veriyor olmasının ayrı bir saygı uyandırdığını anlatıyor. Tabii ki çarpıcı olan, Altmann'ın bu hukuki savaşı sadece maddi bir değer için değil, ailesinin anısını ve onurunu korumak için vermesidir. O, mülkiyet hakkı altında yatan derin aile bağlarını, kültürel değerleri ve haksız yere alınan bir mirası ifade etmektedir. Hikâye, yalnızca bir kadının hükümete karşı verdiği mücadeleyi değil, aynı zamanda tarih boyunca haksız yere mala el konulmuş sanat eserlerinin ve bu konuda gereken hassasiyetin önemini de vurguluyor. Film, Altmann'ın bu süreci nasıl yönettiğini, hukuk mücadelesinin zorluklarını, kişisel çatışmalarını ve bu adalet arayışının ona ne kazandırdığını etkileyici bir şekilde aktarıyor. Teşhir edilen sanat eserlerinin, sadece maddi değil, aynı zamanda tarihsel ve duygusal bir değer içerdiği gerçeğini seyirciye hissettiriyor. Bu film, sanatın, aile mirasının ve adalet arayışının iç içe geçtiği dokunaklı bir hikaye sunuyor. Sonuç olarak, Maria Altmann'ın öyküsü, bir kadının adalet arayışı ve kişisel savaşının sürükleyici bir anlatımıdır. Film, geçmişin yaralarını, adaletsizlikleri ve bunların üstesinden gelme çabalarını başarıyla yansıtıyor. Aynı zamanda, sanatın ve kültürel mirasın önemine dikkat çeken bir yapıt.