Japon işgali döneminden itibaren, Koreliler gerek yurt içinde gerekse yurt dışında bağımsızlık için amansız bir mücadele yürüttüler. Bu direnişin en büyük örneklerinden biri, 1 Mart 1919 tarihinde başlayan ve en az 2 ay süren ulusal protesto olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu sergilenen kitle direnişi "1 Mart Hareketi" olarak anılır. "Yaşasın Kore Bağımsızlığı. Yaşasın..." sloganlarıyla tarihe geçen bu hareket, Kore'nin bağımsızlık arayışının sembollerinden biri haline gelmiştir.

Japon işgalinin zorlu koşullarına rağmen bağımsızlık umutlarını hiçbir zaman kaybetmeyen Kore halkının gösterdiği cesaret ve azim, gözler önüne seriliyor. Unutulmamalıdır ki, bu hareket bir ulusun hürriyet ve bağımsızlık özlemini dile getirmenin yanı sıra, haksızlık ve baskıya karşı da bir başkaldırıydı. Bu olayları bir sinema yorumcusu gözüyle ele alırsak, bu tiyatro sahnesinde yaşananlar, insana dair umudun, direnişin ve var olma isteğinin sinematografik bir anlatımı olarak karşımıza çıkar. Her sahne, her slogan, her gözyaşı bu bağımsızlık mücadelesinin etkileyici bir portresini çizer ve izleyenleri derinden etkiler. Bu tür hikayeler, sinemanın ötesine geçerek, insanların tarihle yüzleşmelerine ve bu süreçte yaşanan acıları, umutları ve direnişi anlamalarına yardımcı olur. Bu yüzden, "1 Mart Hareketi" Kore sineması ve tarihi için çok büyük bir anlam taşıyor.